Bij het in-en uitademen wordt de  lucht vervoerd van de neus- en mondholte naar de longen en omgekeerd. De lucht komt  hierbij ook langs de stembanden. Tijdens de ademhaling blijft de stemspleet open zodat de luchtstroom vrij kan passeren.

Op het moment dat er stem wordt gegeven, bewegen de stembanden naar elkaar toe, waardoor de stemspleet gesloten wordt. De luchtstroom wordt zo onderbroken. Onder de stembanden bouwt de luchtdruk zich op. Op het ogenblik dat de druk voldoende groot is, worden de stembanden uit elkaar gedreven. Een hoeveelheid lucht passeert door de stemspleet. Onder de stembanden ontstaat er nu een onderdruk, waardoor de stembanden weer naar elkaar toe bewegen en de stemspleet sluit. Deze cyclus herhaalt zich een aantal keer per seconde. Door dit mechanisme wordt de lucht aan het trillen gebracht. Dit produceert een soort basisgeluid, wat in de de keel-, neus- en mondholte verder gevormd wordt tot uiteindelijke spraakgeluiden.

Belangrijke aspecten bij het ademen zijn:

Ademvolume

Om te spreken heb je voldoende ademlucht nodig om druk op te bouwen onder de stembanden die zo in trilling komen en zo in trilling kunnen blijven zolang het nodig is. Een normaal ademvolume voor mannen is 4500cc en voor vrouwen 3250cc. Het gebeurt niet vaak dat het ademvolume getraind moet worden. (na langdurige beademing of longingrepen kan dit wel nodig zijn).

Ademtype

Behalve de borstkas zijn ook het middenrif en de schouders bij het ademen betrokken afhankelijk van de inspanningen die men levert en de noodzaak voor een frequente ademhaling. Ademen kan hoog plaats vinden (met de schouders en de borstkas), in het midden (borstkas) en laag (borstkas en middenrif). Een lage ademhaling is de meest ideale voor een goede stemfunctie. Een lage ademhaling zorgt voor een goed volume, het vermijdt een verhoogde druk rondom het strottenhoofd en is beter controleerbaar tijdens het spreken d.m.v. het middenrif.

Adembeheersing

Oefeningen m.b.t. adembeheersing zijn het belangrijkste onderdeel van ademtraining in de stemtherapie. Denk hierbij aan een goede adembeheersing die de stem nodig heeft in een bepaalde functie; spreken, zingen, fluisteren, roepen...)